jom menabung!

Assalamualaikum..

Sejak dari kecil,saya sudah dididik untuk minat menabung. Tapi,tabiat itu tak kekal dalam diri bila sudah meningkat dewasa. Tehee. :p Bila tengok barang,mula nak rambang mata. Nak beli macam-macam. Tabung pulak kosong tak di isi. Well,enough of that flashback stories. Sekarang ni,saya start menabung lagiiiii! Keterujaan di hujung ayat menampakkan betapa hypernya rasa excited dalam diri. Haha.

Entah bila timbul balik minat nak menabung. Hari tu,lepas balik dari pasar adalah few coins dalam wallet. Bila belek-belek wallet,rasa nak simpan duit dalam tabung kecil. Okay,ting ting ting. Semua syiling nak masukkan dalam tabung. Puas hati. Saya simpan tabung tersorok sikit dari mata saya. Saya takut iman saya tak tahan,lepastu nak korek tabung dan lepastu....hmm. Okay,buruk perangai.

Saya mula menghargai erti nilai sebuah duit. Nilai duit bukan diukur melalui not dan kepingan jumlahnya tapi cara kita untuk manfaatkan duit tersebut. Saya memang boros,tapi tak terlalu extreme. Still boleh di kawal. Contoh,kalau saya keluar jalan-jalan,saya tak letak duit banyak sangat dalam wallet. I just put only rm50 for my expenses,but still ada balance lagi kan?Haaa,balance tu saya simpan especially coins. Ting ting ting! Masuk dalam tabung. Yeay! :D Tanpa kita sedar,sikap seperti ini boleh membuat kita sentiasa berfikiran positif dan yakin diri. Percayalahh bak kata Dato Siti . :))

Mak selalu cakap,hidup zaman sekarang jauh beza dari zaman mereka dulu. Dulu,semua harga barang murah. Assume that 5sen boleh beli sekilo gula. Tapi sekarang nilai 5sen tu cuma dapat beli gula-gula sebijik. See that difference? Dulu,kalau gaji rm300 boleh jimat untuk 2 3 bulan bagi keluarga besar macam mak saya. Diorang 7 beradik semuanya dah dilatih untuk independent. Cari pencarian sendiri untuk tampung belanja keluarga. Subuh-subuh mereka dah di suruh menjaja kuih keliling kampung. Balik dari tu,mereka pergi sekolah. Lepas tu,sambung jualan lagi. Ya,masa kanak-kanak mak tak macam zaman sekarang. Terpaksa kerja keras nak cari rezeki yang halal. *sobs* :(

Mak selalu cerita betapa berharganya duit bagi mereka. Walau 1 sen pun jumlah duit itu,mereka sudah bersyukur. Tak pernah ada rungutan,hanya senyuman. Dulu,kehidupan mak sekeluarga memang tak seindah keluarga yang lain. Bagi mereka,kasih sayang yang jauh lebih penting. Duit boleh di cari,kalau kasih sayang yang hilang? Sukar untuk mencari nya kembali. Compare dengan zaman sekarang,semua benda nak kena buat pakai duit. Even nak masuk toilet pun perlu bayar 20sen. Belum lagi nak beli tisu yang harga 20 sen. Total dah 40 sen. Kalau kat certain mall,nak mintak extra plastic bag pun kena bayar. Teringat satu insiden kat mall.

Saya: Saya nak mintak plastic bag besar satu.*buat muka senyum*

Cashier: Okay,50sen je. *muka tersengih mintak hulur 50 sen*

Saya: -.-" Aik? Nak kena bayar jugak ke mintak plastic bag?

Cashier: Mesti la. Semua barang mesti pakai duit la amoi.

Ha,macam tu la scene yang tak sensored kat mall. Lepas hulur 50sen, saya masih lagi tertanya-tanya. Eh.perlu bayar jugak ke? Dulu tak ada pun.blablabla...*bebelan panjang berjela* Even benda remeh pun diorang dah mintak caj. Ini lah realiti zaman sekarang. Hadap je la kan. Haha. Ada jugak tipikal yang tak tahu menghargai duit. Duit sikit ke,banyak ke semua nak habiskan. Haih,macam tak ada esok lusa pulak. Bila duit dah tak ada mula nak buat muka seposen. Pandai jugak buat muka duit seposen kan? ;3

Student biasanya,tak kira lah student sekolah rendah ke menengah ataupun IPT. Semua nak mintak duit dari parents untuk belanja bulanan ke harian ke. Meh sini nak bagi contoh.

Style budak tadika

Si Tadika: Mak,nak duit.

Si Mak: Adik nak duit buat apa? Bukan ada belanja pun kat sekolah. Kat cikgu ada beri makan sarapan dan tengahari. Tengok ni,adik pun bawak bekal jugak.

Si Tadika: *buat muka kesian* Ala,hari tu cikgu suruh bawak duit. Kitorang ada buat tabung-tabung lah mak. Boleh la.

Si Mak: Adik nak berapa?

Si Tadika: Nak rm5 jerrrrr. Boleh kan mak?

Si Mak: *masih naif* nah,duit tu adik bagi dekat cikgu. Pergi sekolah belajar rajin-rajin ye.

Si Tadika: Terima kasih mak. Adik janji akan dapat nombor satu. Adik pergi dulu. *dalam hati niat dapat duit nak pergi kedai ah chong,nak pergi main 'tikam'(permainan yang selalu dapat hadiah tak ada faedah)*

Style budak sekolah rendah

Si Rendah: Mak,nak duit belanja lebih sikit boleh?

Si Mak: Angah nak duit lebih? Berapa?

Si Rendah: Mintak mak tambah rm2. Angah nak beli buku la. Buku karangan Angah dah habis.

Si Mak: Nanti lah kita pergi beli kat kedai buku. Angah tak payah nak beli sendiri.

Si Rendah: Tapi mak,kalau tunggu mak beli lambat lagi lah. Angah nak kena pakai buku tu hari ni jugak. Homework angah banyak lagi nak kena salin.

Si Mak: Nah,ingat. Duit ni Angah pakai beli buku. Jangan nak beli benda lain. Duit baki,Angah simpan dalam tabung. *masih naif*

Si Rendah: Baik lah mak. *niat dalam hati kalau dapat duit tu,nak beli cupcake "spongebob" yang comels dekat kantin sekolah sebab lama dah mengidam nak cupcake yang berharga rm1.50 yang bestseller lah sangat tu*

Style budak sekolah menengah(duduk asrama)

Hujung minggu kebiasaannya..(berbual di telefon)

Si Menengah Asrama: Hello,mak. Boleh tak kalau kakak nak mintak duit untuk belanja minggu ni? Kakak nak beli barang sikit.

Si Mak: Bukan minggu lepas mak dah bagi rm50 ke dekat kakak? Kakak nak buat apa dengan duit banyak tu?

Si Menengah Asrama: Orang perempuan banyak benda nak kena beli. Syampu,bedak,losyen kakak dah habis lah. Mak boleh bagi esok tak? Esok kakak nak pergi pasar,nak beli barang.

Si Mak: Kakak jangan boros sangat. Semua tu ibu boleh beli kat kakak. Esok mak singgah asrama mak beli okay.

Si Menengah Asrama: Mana boleh,kakak dah janji dengan kawan. Esok kitorang nak pergi pasar. Sekejap je. Boleh ye mak?

Si Mak: Esok mak beri. Tapi mak singgah awal.

Si Menengah Asrama: *dengan nada riang* Thanks mak! Lebiu..*niat dalam hati kalau dapat duit tu nak beli baju trend terbaru sebab tak nak kalah dengan kawan* -.-'

Style budak IPT

Si IPT: Mak,boleh bank in duit tak hujung bulan ni? Nak bayar buku la.

Si Mak: Buku apa?

Si IPT: Alah,kalau cakap pun bukan mak tahu pun kan. Boleh ye mak?

Si Mak: Tengok lah dulu. Tunggu ayah gaji dulu. Bulan ni ayah gaji lambat sikit.

Si IPT: Okay mak. Thank you. *niat di hati kalau dapat duit nak buat treatment rambut dekat salon,nak online shopping etc..*

See,semua tu memang ada berlaku dalam kalangan kita. Kadang-kadang kita sendiri yang buat macam tu. Cuma tak sedar. Hehe. Nanti bila dah kerja,jangan pulak liat nak bagi mak ayah duit. Nilai duit yang kita beri mereka tak seberapa dengan yang mereka bagi untuk kita. So,hargai lah benda bernama DUIT. :)) Praktis kan diri untuk menabung sekarang.

Happy reading!